De laatste uren in Ghana zijn nu echt ingegaan. Zit op het moment al op het vliegveld en mijn vliegtuig vertrekt over 3 uurtjes.

Afgelopen woensdag heb ik afscheid genomen van de kinderen in het weeshuis. Ik had als afscheidparty snoep en koekjes gekocht. En had wat knutselspullen meegenomen. Maar toen was het afscheid dan echt zo ver en het was weer vreselijk. Ik had in een korte tijd toch weer goed contact gekregen met een aantal meiden en we waren dan ook samen aan het huilen toen ik echt moest gaan. Ik werd door de kinderen uitgezwaaid toen ik op mijn fiets weg fietste. Ook de kinderen in het dorp riepen bye bye (dat doen ze elke dag als ik ga) maar deze keer kwam het wel erg hard aan. Want nu was het een echt Bye Bye. In de avond hadden we met de familie een klein afscheidsborreltje ze bedankte me voor alles dat ik voor hun betekent had. En ik heb een jurk van de familie gekregen als bedankje, daarna heb ik de familie ook een cadeautje gegeven. Ik had voor de 2 zwangere meiden iets gekocht voor de baby. Voor de kleine meiden had ik een aantal tekenspullen, voor de jongens had ik een bal gekocht. En voor de rest had ik parfum en bodylotion.

Wat ik heb kunnen betekenen met het sponsorgeld voor de kinderen in Nabari: -ik heb een vloer laten repareren in een van de slaapkamers en gaten op de binnenplaatst laten vullen. - ik heb de bedden laten repareren (de meesten waren kapot) - ik heb nieuwe banken laten maken zodat de kinderen niet meer op de bedden hoeven te zitten en deze dus niet zo snel kapot gaan. - de zorgverzekeringspasjes worden verlengt waardoor de kinderen kosteloos naar de kliniek kunnen. Ook heeft memuna er mee ingestemt om de capsules te laten plaatsen waardoor ze niet meer zwanger kunnen raken (dit vind ik het mooiste cadeau wat ik de meiden heb kunnen geven) als het goed is laten ze het deze vakantie plaatsen en krijg ik de foto's.- ik heb voor een week eten gekocht om een periode zonder eten te overbruggen en ik heb nieuwe bakken/lepels en snijmessen gekocht.

De verschillen tussen zuid en noord:

* In het noorden is de armoede meer zichtbaar. Mensen leven in kleine huisjes en hebben niet veel om van te leven. * In het zuiden kan de bevolking erg opdringerig zijn wat juist totaal niet aanwezig is in het Noorden. * Ook is de bevolking onderling in het noorden veel gemoedelijker.

Dit maakt niet dat ik het in het zuiden niet naar mijn zin had. Want alle mensen die ik in het zuiden en noorden heb leren kennen heb ik in mijn hart gesloten.

Mijn avontuur in Ghana zit er nu dan echt op. Ik heb veel leuke dingen meegemaakt maar ook een aantal lastige dingen. Ik had deze reis nooit maar dan ook nooit willen missen.

Hier de redenen waarom ik de Ghanese cultuur zo mooi vind. In ghana word je niet bevooroordeeld op de kleiding die je draagt. Het was erg mooi om te zien dat de 'stoere' jongens de ene dag onze kledingstijl droegen en de volgende dag in traditionele klederdracht rond liepen. De Ghanese bevolking zou nooit maar dan ook nooit een beledigde opmerking tegen elkaar maken, een voorbeeld: in het zuiden had ik een enkelbandje om mijn enkel gedaan. In het zuiden trok het geen aandacht maar dit was in het noorden wel het geval. Er werd regelmatig aan mij gevraagd waarom ik een enkelbandje droeg, elke keer reageerde ik hierop dat ik het mooi vind. Na 2 weken kwam ik er dan toch eindelijk achter waarom ze het vroegen. Als je hier in Ghana een enkelbandje draagt ben je een prostituee. Maar ze hebben nooit aan mij gevraagd of ik een prostituee ben, ze stelde altijd de vraag waarom ik het droeg. Ook de Ghanese tijd is iets leuks. In het begin was het erg vervelend en soms nog steeds maar je raakt er aan gewend. Als je om 8.00 uur ergens wil vertrekken reken er dan maar zeker 1 uur bij of langer. Ze kennen hier echt geen tijd. Ik denk dat we hier als nederlanders wel iets van kunnen leren. Als ik me bedenk dat ik voorheen al geirriteerd raakte als de trein een aantal minuten vertraging had, dan denk ik nu waar maakte ik me toch druk over. We moeten het natuurlijk niet te veel overnemen maar een beetje zou wel goed zijn. Ook zouden de Ghanezen een beetje van ons kunnen gebruiken.

Dit was dan mijn ghanese avontuur. Ik wil iedereen bedanken voor het lezen van mijn blog en de leuke reacties.

Bye bye Ghana