Vorige week maandag ben ik opnieuw begonnen aan mijn reis naar Ghana. Het eerste opstakel was al te vinden op schiphol. Mijn vlucht had 20 minuten vertraging, terwijl ik voor mijn overstap maar 1 uur en 10 minuten de tijd zou hebben. Ondertussen werd die vertraging al weer 35 minuten ik zelf had er al een hard hoofd ingekregen maar op schiphol bleven ze maar zeggen dat ze waarschijnlijk wel zouden wachten omdat we met 14 man waren. Uiteindelijk steeg het vliegtuig 1 uur en 15 minuten te laat op. Mijn hoop op het halen van mijn 2e vliegtuig had ik opgegeven. Tijdens de vlucht nog gevraagt of ze contact met de grond konden krijgen maar dat was niet het geval. Toen we dan eindelijk geland waren kreeg ik nog een beetje hoop omdat we opgeroepen werden maar uiteindelijk werden we naar de infobalie geleid. Vanuit hier kreeg ik een nieuwvliegticket voor de volgende dag, werden er vouchers uitgeschreven voor het hotel met daar bij ontbijt, luch en diner en kregen we een gratis taxi. Ik zat dus voor 24 uur vast in Portugal..... gelukkig was ik niet de enige en hadden we een groepje met 4 nederlanders. Als nog heb ik een leuke avond/dag in Portugal gehad. Dinsdag kwam ik dan eindelijk aan in ghana en werd ik opgehaald door mijn hostmum Felicia het was al erg laat toen ik eindelijk aan kwam in het weeshuis waar emma al lekker lag te slapen maar door mij gewekt werd. De dag er na kwam ik voor het eerst weer bij de kindertjes en gelukkig hoorde ik ze mijn naam over het terrein roepen ze herkende me nog. Wat was ik blij om ze allemaal weer terug te zien. Jammer genoeg kwamen we er achter dan onze babies john en luke er niet meer zijn. We hebben verhaal gehaald bij Grace de hoofd van school. Ze dacht dat ze nu bij oma zouden zitten en indien dit niet goed zou gaan ze terug zouden komen. Op het moment gaan ze uitzoeken waar ze ergens zijn zodat wij ze als nog kunnen gaan bezoejen. Ook heb ik in deze week al 2 keer in het ziekenguis gezeten, een keer om een wond van een van de weeskinderen te laten verzoren en de 2e keer was voor een vrijwilliger die s avonds 3 uur achter elkaar alles uitbraakten en erge diarree had. We hadden besloten dat we het toch veilliger zouden vinden als ze opgenomen zou worden om extra vocht bij te krijgen. Aangekomen in het ziekenhuis ging alles natuurlijk op de ghana manier. Infuus werd voorbereid maar die gene die het maakte kon mij niet vertellen wat er in zat, ik moest zelf voorstellen om te starten met een malaria check. Terwijl de vrijwillerg maar bleef braken, vroeg ik om een bak voor langs haar bed maar die was er geen beschikbaar terwijl er 2 lege in de kamer aanwezig waren maar we deze niet mochten gebruiken. En braken zou ze ook niet meer gaan doen omdat ze daar medicatie voor had gekregen (ondertussen moest ze nog steeds naar het toilet lopen) al met al een hele grote frustratie. Uiteindelijk heeft ze een nachtje overnacht in het ziekenhuis en mocht ze de dag er na weer naar huis. Op het moment zit ik in een hotel in Accra samen met Emma, gisteren Tesse van het vliegveld opgehaald die vanochtend weer is door gereist naar het noorden van Ghana (zelfde weeshuis als waar ik heb gezeten). En vandaag ga ik samen met Emma opzoek naar spullen voor het weeshuis. Emma wik graag dat elk kinder onder een klamboe kan slapen om de kans op malaria kleiner te maken. Ook moeten we opzoek naar nieuwe fiets voor Ema de oudste jongen in het weeshui, de fiets die hij had heeft het begeven en de reperatie gaat waarschijnlijk meer kosten dan een nieuwe fiets. Ema gaat naar school in het dorp opzich is de afstand goed te lopen maar vanwege vergroeide benen is dit voor hem een moeilijke onderneming. Emma en ik willen hier graag samen een bijdrage aanleveren. En dan aan het einde van de dag gaan we opnieuw terug naar het vliegveld om Julia op te halen.

Ik breng jullie snel weer op de hoogte over mijn ervaringen hier in Ghana!

Liefs Marly