Van het weekend ben ik voor het eerst gaan reizen. Samen met Guinevere ben ik vanuit Senya Beraku met de tro tro naar Akotei Junction gereden. Vanuit hier zijn we over gestapt op een andere tro tro en zijn we 2 uur onderweg geweest naar Cape Coast. Onze eerste tro tro rit was een ervaring om nooit te vergeten. Een tro tro is een heel klein busje dat tot aan de nok toe gevuld wordt en er past ong. 20 man in zo'n klein busje. Bij aankomst in Cape Coast zijn we met de taxi naar het hotel gebracht (dit was rond 12 uur), hier werden we op gewacht door Bea en Hanna, 2 Zweedse meisjes die Guinevere in haar oriëntatie heeft ontmoet. We zouden vanaf 2 uur in ons hotel kunnen waardoor we eerst zijn gaan lunchen. Ik had gekozen voor Red Red dit is gebakken banaan met een bonen saus. Ik kan je vertellen dat dit niet mijn lievelingsgerecht is en dus baalde ik ook toen ik mijn bord zag. Om 2 uur gingen we vragen of we al op onze kamer konden, maar dat was niet het geval. Een uur later konden we eindelijk onze spullen op onze kamer leggen (dit is dus ook de echte Ghaneze mentaliteit). De rest van de middag zijn we nog op het strand geweest, waarna we een heerlijke douche hebben gepakt. In de avond hebben we een internet cafe opgezocht en heb ik gezellig met papsie en mamsie kunnen skypen.

Zondag zijn we na ons ontbijt vertrokken richting Kakum National Park. Dit is een touwenpark in het regenwoud.Jammer genoeg werd ik tijdens het ontbijt ziek. Ik had veel last van mijn maag; waarschijnlijk moet ik nog erg wennen aan het warme weer en het andere eten.

Aangekomen bij Kakum werden we met een gids rond geleid door het woud. Na deze rondleiding konden we op eigen voet tussen de bomen over touwbruggen lopen. Wat was dat een mooi uitzicht. Na deze tocht voelde ik me ook weer een stukje beter. Op de terug weg zijn we gestopt bij het restaurant 'Hans Cottage'. Dit is een restaurant gelegen aan een plas met krokodillen. Na de lunch konden we meekijken met het voeren van de krokodillen, jammer genoeg was het te warm voor ze en hebben we er maar eentje gezien. Op de terug weg richting Senya zaten we in de tro tro samen met een pastoor. In het begin had hij voor ons gebeden dat we allemaal veilig zouden aankomen bij onze eindbestemming. Hierna heeft hij nog erg veel verteld maar ik kon er niets van verstaan. Toen hij uitgesproken was vertelde Guinevere me dat hij een verhaal uit de bijbel had voor gedragen. Het ging over geloof hebben on de kracht van God. Hij legde het uit door middel van een verhaal over Lazarus. Ondanks dat ik er niets van kon verstaan was het erg indrukwekkend. De man praatte namelijk met zo veel passie dat het echt mooi was om naar te kijken.

Bij aankomst in het weeshuis had ik me zo verheugd op een lekkere douche, alleen jammer genoeg bleek onze pomp niet meer te werken. Dit betekende dat we ons moesten afspoelen met emmers gevuld met water dat zo groen als gras was. Dit was een erge tegenvaller, maar het was ook wel weer een nieuwe ervaring.

Aankomend weekend reizen we richting Hohoe en hier ligt de grootste waterval van West-Afika. Ik heb er zin in!!